Fonkelverschiet Dit is voor de allenigen, opdat we ons samen gedacht kunnen warmhouden, dus laten we een lange tafel dekken en om een uur of acht beginnen, zodat we klaar zitten als het schrokbeest dat Kerstmis heet binnenvalt en het gemis van een dierbare of het gemis van niemand in het bijzonder maar soms een vriend om alles uitbundig mee te vieren, ons overmant. Het schrokbeest zal een servet op zijn schoot leggen en misschien zere dingen fluisteren of alle vormen van eenzaamheid opdissen, hij zal zich volvreten met musketkransjes en roombotersterren waardoor je magertjes bij hem afsteekt. Wat helpt? Licht maken, kaarsjes aandoen denken aan de vliegsnelheid van tijd, want voor je het weet is Kerstmis vertrokken en zal de dag weer gewoon de dag heten. Marieke Lucas Rijneveld 1991 Bron: Plint Poëziekalender. |