Café Aurora Reeds meer dan twintig, dertig jaar geleden. Maar elke avond, in de oude stede, zit hij in een café, over 't station, waar het eens allemaal begon. Moderne luxe, net als toen, van luchters, van gegalonneerd fatsoen, en van muziek, gesmoord, en in draaideuren de reuk van rook, van wijnen en odeuren. En in de ramen nog altijd reclamen, de ondergaande zon, of het gewaai van regenbomen in de herfst, 't geaai, van lente of de sneeuw van Kerst. Reeds meer dan twintig, dertig jaar geleden. Of zij nog leeft, dan wel is overleden? Hij staart en elke avond zit hij daar en wacht nog steeds op haar. Vast overtuigd dat eenmaal uit zijn dromen zij glimlachend terug zal komen, de trotse, trots haar zestig jaar, met heel de weeld van rouge en blond haar, haar blanke neus en goddelijk gebaar... Johan Daisne 1912 - 1978 Uit: Verzamelde gedichten 1978 |