De transparante rijstwijn in de schenkkan De transparante rijstwijn in de schenkkan Heeft zijn verdiensten - waar hij niet op pocht. Als hij niet pocht, heeft niemand daarvan weet - laat mij nu namens hem daarvan vertellen! Een goede generaal stond voor een grote slag En goot zijn laatste beker wijn in de rivier: De honderdduizend troepen die zich daaraan laafden Hadden voor hem toen eensgezind hun leven veil! Een dapper man wette zijn scherpe dolk En woedend ging hij razende tekeer Maar eenmaal dronken liet hij af van wraak - Zijn leden waren slap als zonder botten! In Donghai werd een kuise vrouw gedood. De Hemel zond een maandenlange droogte. Eén beker werd geofferd aan haar ziel En nachtenlang stopten de regens niet! In Xianyang in de Qin-gevangenis Had zich het onrecht tot een spook verdicht Dat ook na duizend jaar niet wijken wou - Eén druppel en het had zich opgelost! Maar ook verdriet om een mislukte liefde En ziekelijke depressiviteit Verdwijnen in het niets door stevig dinken Zoals de rijp smelt in de voorjaarszon. Zo weet men dat van de tienduizend wezens Zich geen in kracht met alcohol kan meten! Bai Juyi 772 - 846, China. Vertaling W.L. Idema Uit: Met jou open ik oude nachten. De mooiste wijngedichten uit de wereldliteratuur op dronk gebracht door René Smeets. Uitgeverij P, Leuven, 2004 |