Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Ode aan de wijn
Wijn kleur van de dag
wijn kleur van de nacht,
wijn met purperen voeten
of bloed van topaas,
wijn,
stervormig kind
van de aarde,
wijn, glad
als een zwaard van goud,
zacht
als oneffen fluweel,
wijn kroezend
en geheven,
lieflijk,
marien,
nooit kon je in een glas,
in een lied, in een mens,
koor, kudde ben je,
en indien minder, wederkerig.
Soms
voed je je met dodelijke
herinneringen,
in je golf
lopen we van graf tot graf,
steenhouwer van ijskoude tombe,
en wenen we
schielijke tranen,
maar
je prachtige
lentepak
is anders,
het hart stijgt op naar de takken,
de wind beweegt de dag,
niets blijft
in je onbeweeglijke ziel.
De wijn
beweegt de lente,
als een plant groeit de vreugde,
muren vallen,
steile rotsen,
afgronden groeien dicht,
het lied ontstaat.
O jij, wijnkruik, in de woestijn
met mijn heerlijke geliefde,
sprak de oude dichter.
Dat de wijnkruik
zijn kus bij de kus van de liefste voegt.
Mijn liefste, opeens
is je heup
de volle ronding
van het glas,
je borst is de tros,
het licht van de alcohol je haren,
de druiven je tepels,
je nagels zuiver zegel
in je aarden buik geprent,
en je liefde de waterval
van onblusbare wijn,
de klaarte die in mijn zinnen tuimelt,
de aardse luister van het leven.
Maar niet alleen liefde,
brandende kus
of verbrand hart
ben je, wijn van leven,
maar ook
menselijke vriendschap, doorzichtigheid,
koor van tucht,
overvloed aan bloemen.
Ik houd van het licht
van een fles pientere wijn
op tafel,
terwijl we praten.
Dat ze hem drinken,
dat ze zich in iedere druppel goud
of beker van topaas
of purperen lepel
herinneren dat de herfst zwoegde
tot de kruiken met wijn waren gevuld
en dat de donkere mens
in het ritueel van zijn nering
de aarde en haar plichten leert te gedenken,
en de zang van de vrucht uit te dragen.
Pablo Neruda 1904 - 1973
Vertaling Bart Vonck
Uit: Met jou open ik oude nachten. De mooiste wijngedichten uit
de wereldliteratuur op dronk gebracht door René Smeets
Uitgeverij P, Leuven, 2004