Eten is ook iets verrukkelijks en weet je waar je nu op staande voet gaat eten? Bij Lipp, daar ga je eten en nog wat drinken ook. Het was een snelle wandeling naar Lipp en elke gelegenheid waar ik langs kwam en die al even snel door mijn maag als door mijn ogen en neus werd opgemerkt, maakte van deze wandeling een verheugd genoegen. Er waren maar weinig mensen in de brasserie en toen ik op de bank naast de muur ging zitten met de spiegel achter me en een tafeltje voor me en de kelner vroeg of ik bier wilde hebben, bestelde ik een distingué, de grote glazen pul waar een liter inging, en een aardappelslaatje. Het bier was erg koud en heerlijk om te drinken. De pommes à l'huile waren stevig en gemarineerd en de olijfolie verrukkelijk. Ik deed fijngemalen zwarte peper op de aardappelen en doopte het brood in de olijfolie. Na de eerste grote teug van het bier dronk en at ik erg langzaam. Toen de pommes à l'huile op waren, bestelde ik nog een portie en een cervelas. Dat was een worst als een zware, brede knakworst die in tweeën is gespleten en met een speciaal mosterdsausje overgoten. Met brood sopte ik alle olie en alle saus op en dronk langzaam mijn bier tot dat niet meer zo koud was en daarna dronk ik het helemaal op en bestelde een demi en keek toe hoe het getapt werd. Het leek nog kouder dan de distingué en ik dronk het half op. Ernest Hemingway. 1899 - 1961 Bron: Dag en nacht feest (vertaling John Vandenbergh) Loeb, Amsterdam. 1980 |