De wijn waarmee we dit late en langdurige tweede ontbijt hadden weggespoeld leek vleugels aan onze hielen te hebben bevestigd. Ondanks de steeds hogere stand van de zon vlogen we snel als Mercurius langs de flank van de rotsige kust. Er valt veel voor te zeggen de dag op deze manier te beginnen. In energieke huishoudens in tal van bergdorpen begint de dag met een piepklein kopje Turkse koffie, een drempelgroot zwart brood, een handvol olijven, stukken scherp ruikende en uitstekende geitenkaas en een glas - of verschillende glazen - vurige gedistilleerde sterke drank. In Epiros, Noord-Thessalië en Macedonië wordt de dag dikwijls met slokken opwekkende tsipouri verwelkomd, en op Kreta, waar deze gewoonte wijdverbreider is, gaan er, elk in één enkele stoere slok, ettelijke glazen tsikoudia naar binnen, de Kretenzische raki die na het persen van de druiven uit de stelen, velletjes en pitten wordt gestookt en soms met geplette moerbeien heerlijk op smaak wordt gebracht. Elke slok daalt met soepelheid van lichtspoormunitie naar zijn bestemming, en het slaperige organisme wordt gewekt met dezelfde schok als dat van een oester onder de citroen; de niet-ingewijde hapt geschrokken naar adem en zijn ogen springen uit hun kassen. 'Nog een,' zegt de gastheer die de fles vasthoudt, 'om de microbe te doden. Dia na skotosome to mikrovio.' En zo wordt de knagende worm van de zuster van de dood, de slaap, iedere ochtend opnieuw onschadelijk gemaakt en staat men meteen klaar om met het optimisme, de kracht en de onverschrokkenheid aan te pakken wat de dag ook moge brengen. Patrick Leigh Fermor 1915-2011 Uit: Mani. Reizen door het zuiden van de Peloponnesus Vertaling Paul Syrier Uitgeverij Atlas 2004 |