Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Wat doe ik wanneer ik dronken ben? Ik drink geen fles bier achter mekaar op; ik stop
mijn polshorloge niet in mijn whisky-soda en ik ga niet naar bed met vijftienjarige negerinnetjes.
Ik begin geen vuile moppen te tappen, ik daag niemand uit en ik word ook niet doofstom.
Wanneer ik dronken ben, pleeg ik altijd zelfmoord. Wanneer ik dronken ben word ik vreemdeling;
ik voel dan dat ik niet thuis hoor in de kring of op de plaats waar ik mij bevind. Wanneer ik
dronken ben, voel ik altijd een ontzettend gemis, komt altijd weer dezelfde hevige drang naar
ontvluchting terug en probeer ik altijd een plaats te vinden waar ik veilig zal zijn. Daarom
pleeg ik altijd zelfmoord op zaterdagavond.
Veel hangt er natuurlijk van af wat je drinkt en hoe je drinkt. Als je bijvoorbeeld bier drinkt,
drink je jezelf in slaap. Na een paar uur word je loom en zwaar en val je in slaap en je walgt
van je papperig lichaam dat mijlenver naar bier stinkt. Met whisky is het geheel anders. Na
anderhalf of twee uur drinken voel je dat je dronken begint te worden. Je krijgt de drang om
de dingen om je heen kapot te slaan en je komt tot de ontdekking dat de mensen je beginnen
te ontwijken omdat zij iets wilds in je ogen zien.. Uit deze onzekere, en misschien ook gevaar-
lijke toestand, moet je zo gauw mogelijk zien te komen. Dat lukt je alleen maar als je door blijft
drinken en het tempo versnelt, want een weg terug is er dan al lang niet meer. Hierna bereik je
een andere fase. Je gang is dan niet zeker meer en je ogen beginnen de dingen anders te zien,
niet onduidelijk, maar anders. Je begint nieuwe kleuren te ontdekken en je fantasie begint op
volle toeren te draaien. Voor een schrijver of dichter is dit de beste toestand om te schrijven,
lijkt mij. Dat zal ook wel de reden zijn waarom je zo dikwijls leest dat dichters en andere ar-
tiesten aan de drank verslaafd zijn.
Tip Marugg. 1923 - 2006
Uit: Weekendpelgrimage