Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
volksvoedsel nummer één
kunnen kruimig of zoet zijn,
te zout of te glazig, net goed
of heter dan honger-
dat hangt van de kok af,
want zelfs aardappelen
verdienen speciale aandacht:
vooral bij het ontpitten
geen pitten laten zitten!
Heb je ze ooit ongeschild
bekeken met aandacht, met
liefde? Nee,
aardappelen kunnen niet
op liefde bogen, tong
en ogen vinden dat.
Maar gaar en klaar
worden ze weer
getolereerd: onze
in stoom gewatteerde
gewaardeerde aardappel.
dampend in de zondagnamiddagzon
dampend in het lampekaplicht
dampend op de doordeweekse tafel
in een met rode roosjes
versierde porseleinen terrien
van het trouwservies waar
haast niets meer heel van is
in een krant of de onderste
van drie stapelpannen.
In het frituur dampend
en onder een stampend
plaatje pratend of
swingend afgewacht,
zo heeft de aardappel
sinds Bill Haley menigeen veel
goeds gebracht, en menig paar
dankt zijn ontstaan aan
deze goddelijke knol,
geboren ondergronds en stervend binnensmonds
als een vloek.
De een houdt van aardappelen
omdat z'n moeder sterker was,
anderen om Eucalypta niet
te hebben hoeven missen, en hoewel
weinigen haar kennen in 't Latijn:
ervaring verenigt ons
allen: communiceer
minder over het weer
en over aardappels meer!
Leg de hoofdmoot van je eten
aan de basis van het weten!
Serveer er (verse) groenten bij
en prak het driftig tot een brij
als het nieuws te bloedig is
of het zout vergeten:
een mondvol voorkomt veel dom gepraat
van hoe het met de wereld gaat,
want aardappels
zijn uit de aarde
door onze handen naar de mond gebracht,
onze tranen, research en
ruilverkaveling, onze groenteman
en onvrijwillige soldaten, ons
wegvervoer en treinverkeer, onze
schier onstilbare
honger
en
daar zijn ze dan weer,
op tijd deze keer, groot en goed kruimig.
Opscheppen maar,
er zijn er nog meer!
Hans R. Vlek. 1947 - 2016
Uit: Geen volkse god in uw achtertuin.
Een keuze uit de gedichten. Querido 1980