ADVIES AAN EEN BRAMENPLUKKER Begin zo laag mogelijk, als het kan in het gras en mocht er een greppel zijn, duik die dan in Til takjes en blaren op: in verborgen staat zijn zwartglanzende bramen het mooist Zet je zinnen op een verwijderd exemplaar tik de rijpe daaromheen nauwelijks aan ze vallen in je hand en werk, nog steeds balancerend op één been, rustig naar je lichaam toe meenemend wat mee komen wil. Laat weigeraars hangen: die zijn ondanks het git niet rijp genoeg. Negeer de kleine gewilligen niet en geef tijdig de grote dwarskoppen op Vergeet niet, voordat je een struik verlaat opwaarts te kijken, waar een eenzaam takje een tiental schitterende bramen tegen een boomschors duwen kan Mochten de tranen van ontroering in je ogen springen, stop dan op dit moment Anton Ent 1939 Uit: Ode aan de ooievaar. 2003 |