Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
De allerlaatste wens
Gedoken in zijn monnikskap:
een rots van rust.
Toen sloeg een beeldenstorm zijn zinnen,
verbrijzelde de heilige beelden Gods
en levensdrift stroomde zijn leegte binnen.
Gedoken nu in badjas-capuchon,
heeft hem het leven klare wijn geschonken:
Margeaux-Margeaux, Lafitte, Haut Brion.
Hij denkt: ik heb alleen Grand Cru gedronken.
Hij wacht. Zal nu Gods hand hem wrekend
doden?
Hij schrijdt naar het schavot met rechte pas.
Hij heeft de beul zijn blanke hals geboden,
- hart zonder vrees, dat eens vol angsten was. -
Gevraagd naar de allerlaatste wens: een rode
verdwaalde druppel likken van het glas.
Loek Brons 1932 - 2016
Uit: Sport, Spel en Spaanders
Erven Thomas Rap, 1981