As de jeugd geet kokkerellen H'j bracht een vriend van schole met Die zol ok blieven etten Zien moeder von dat niet zo slim At zi'j 't mor had gewetten. Want zi'j had kliekskes, z'j was druk De was mos an de kante En ze könt meestal heel wat an Die flinke jonge klanten. Mor, zuchten leij niet in eur aard Dan mor wat later etten D'r ston nog sla zat in den hof Die z'ieder veur kon zetten. Ze schellen der wat eerpels bi'j Toen kwam eur dochter binnen Die zei: "de was hink an de draod Waor mok now met beginnen?" "Haal eers mor effetjes wat sla Want Krelis blif hier etten". "Goed", zei ze en ging noar den hof Dat dee ze nooit, mo'j wetten. Want ze was altied nog op school Mor had wat vri'je dagen En aover eur hulpvaardigheid Had moeder niks te klagen. Um één uur ston et etten kloar De manslu kwammen binnen De "slaschaal" was een waor succes Doar zo'j zõ an beginnen. Spinazie, van een dag d'r veur En ok de schaal met bonen Waren wel goed, mor konnen niet, Die feest'lijke anblik tonen. Moe, die et laatst an taofel kwam De juskom neer wil wol zetten Kek noar de sla en vroeg an Dien Wat krie'w dan now te etten? Dien tonen trots de schaal met sla Dacht, dat moe eur zol roemen Mor zi'j schoot dav'rend in de lach "Dat . . . bunt . . . de . . . Golds . . . Golds . . . bloemen!!!" Willemien Bosch-Wentink Bron: Uut de olde doos Vorden 1972 |