Bakt fiskje Sinnige strânrinners tripkje op tinne prikken, skrikke alle kanten út. Giele mûnsters gûnzje oer it sân: yn it sâlt bebiten efterhoede rûmet alles skjin op. Rûch ferarbeide planken bergje in ljochtsjend skûlplak fan in slûchslimme simmer. Skynber blakstil de see, efter de kime slûpe de skerpskutters. It strân leit'er kâld foar en wachtet as in swiere frou, rydboskjend op it grutte geweld. Bakt fiskje bêdet in leech fielen del. Martsje Mud 1956 Ùt: Hjir 2, april 2006. Frysk literêr tydskrift jiergong 35 |