Een beslissend ontbijt Hoe zal het gaan? Een reuzin, regelloos, hakt het kapje van dit ei, mijn arme hoofd. Haar lenige tong likt kleuren en klanken, de herinneringen en alle verbindingen daartussen mijn levenswerk plakt vermorzeld tegen haar verhemelte. Hoe zij dan slikt. Heerlijk. Leeg zal ik achterblijven, eens, spoedig, later. Niets meer weten, niets dat mij invalt. Geen ik, niet mij. Zo zal het gaan. En nu: aan het werk. Het kan niet anders, er moet gegeten worden. Anna Enquist 1945 Uit: De tweede helft. Gedichten. Uitgeverij De Arbeiderspers, 2000 |