In bessenland In de struiken achter je vroegste huis het opmerkelijk rood van de aalbes. Maar meer toch trok het donker van de zwarte bes die niet echt zwart was, wel doffer dan het pronte glimmen van die ander, maar met een diepte die trok. De eerste neger die je ooit zag of de borst van een mannetjesmerel. En ook de smaak na het ritueel van het ritsen. suiker niet nodig, als bij de zo nadrukkelijke aalbes. Jan Eijkelboom 1926 - 2008 Uit: Heden voelen mijn voeten zich goed Arbeiderspers 2002 |