Blauwbessen Vlasblondje zoekt blauwbessen in het bosch. Haar rond gezichtje bloost door 't lover heen, Een vrolijk zonnevlekje in 't somber groen. De mand, die moeder meegaf, met de les: _ „Niet snoepen, kind! breng 't mandje vol weerom!” Hangt, nog half leeg, te benglen aan haar arm. Verlegen steekt ze één vinger in den mond En zint op uitvlucht ... Maar geen jokken baat. Dat zij gesnoept heeft, ziet toch moeder wel Aan 't paersche mondje, dat haar woord weerspreekt. En ijlings bukt zij naar een kuil in 't mos En baadt haar lipjes in den regenplas, Waaruit, aan de andere zijde, een vogel dronk, Die, vleugelklappend, opvliegt tusschen 't loof. Hélène Swarth 1859 - 1941 Uit: Een bundel verzen verzameld door J.M. Acket Meulenhoff 1922 |