Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Bramenvingers
De lichte ruk waardoor het twijgje
vruchten lost, en veert,
en zich zo snel
door huid kan boren,
kleine weerhaak, groengepunt.
Zwart is het trosje
dat bloed lost, een druppel,
amper genoeg voor smaak,
het loskomen van heel ver,
noem het een einder
aan dit ogenblik
waarop je, vinger in de mond,
geschrokken naar me staart
met paarse ogen,
zo heel erg lang
geleden, het glanzen
van geplette vruchten
op de lippen van je buik.
Stefan Hertmans 1951
uit: 'Kaneelvingers', 2005.