Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Cantharellen
Ze doen zich aan je voor vanzelf-
sprekend, op het moment van
verwachting zich vlezig onder-
scheidend van vergeeld blad.
Als je geluk hebt een kring; daar-
voor op de knieën, wrik ze los bij
de stelen, vingers in mos. Schuif
vorig jaars grijzig loof opzij en
ze staan daar. Voorwoordelijk
weet de voet welke kant, waar
je zou groeien als je cantharel,
als je kracht tegen zacht aan-
gestampte aarde was.
Eens in de tien jaar staan ze
op alle bekende plaatsen alsof
het gewoon is, alsof wat er
jaren geleden nog was met
ronde gezichtjes blij naar je
opkijkt en altijd blijft staan
in het gras.
Anna Enquist. 1945
Uit: De Gedichten, 1991-2000.
De Arbeiderspers, 2000