De aardappel Wanneer wij over de aardappel willen praten, en dat wil ik hier, komen wij voor vreemde dingen te staan, waarvan het eerste de angstwekkende duisternis is waarin zij groeien. Ik herinner mij dat wanneer het tijd om te rooien was, na- dat ik zwijgzaam als een dier van de ene aardappelplant naar de ander was gekropen, ik 's nachts in mijn slaap de eindeloze combinaties zag waarin de aardappels - rode en witte - door mij aan het daglicht waren gebracht. Nu ik echter probeer dit opnieuw te beleven, blijkt mijn voorstellingsvermogen niet in staat uit die zo talrijke mogelijkheden één bepaalde keus te doen en zie ik, hoeveel planten ik ook uit de grond trek, niets dan de wat grijze kleur en de structuur van aarde. Het aan de oppervlakte komen van de aardappel blijkt dus zo'n grote verwarring te stichten bij de toeschouwer dat hij het zich later niet meer voor kan stellen, laat staan erover praten. Zelf beschikt de aardappel over een eigenschap om ons te- gen te houden te kijken hoe het toegaat tijdens zijn groei, want aan het daglicht blootgesteld verliest hij voor ons zijn aantrekkelijkheid, verliest zijn smaak en wordt groen. Wanneer wij dus over de aardappel willen praten zullen wij ons tevreden moeten stellen met de fase van zijn levens- wandel waarin hij zich via de groothandel en de groenteboer beweegt naar ons. En dit zullen wij vlug moeten doen want voor wij het weten staan wij opnieuw voor het duister. Ditmaal het gapende duister van onze mond. Gerrit Bakker 1939-2011 Uit: Ommekeer. Em. Querido's Uitgeverij b.v. Boekvink serie. De Boekvink was één van de langst lopende boekenreeksen in Nederland. Een veelgebruikte ondertitel was 'Literatuur in miniatuur'. Amsterdam 1975 |