De Bakker Des morgens komt de bakker. Hij heet Gijs. De naam van iemand uit een prentenboek. Hij wordt al oud en zijn gehoor is zoek Maar niets brengt hem in 't leven van de wijs. De bakker houdt van ons. Wij houden van de bakker Want och, hij is zoo'n goede, brave Gijs! Wel dom, maar als hij glimlacht is hij wijs En roept een diepe weemoed in mij wakker. Hij heeft een zere voet. Die laat hij telkens zien Die blote bakkerstenen! 't Is een blaar Of een soort bult. Of 'n gezwel misschien? Mijn vrouw bekijkt het. En ik houd van haar. Het leven ligt in duizend kleine dingen In de presentie van een brave Gijs Met blaar en al. Hij is misschien niet wijs, Maar zegt: "Meneer, de wereld is vol mooie dingen." En God mag weten wat hij dan bedoelt Die goede Gijs, met zijn bezeerde teen. Maar ik moet knikken en ik denk alleen: Gijs heeft gelijk. Ik heb het steeds gevoeld. Simon Carmiggelt. 1913 - 1987 Bron: Wat het harte boeit. Mijn liefste gedichten. Verzameld door J. Riemens-Reurslag W.P. Van Stockum en Zoon. 's-Gravenhage 1948
|