De buitenstaander
Hoe
iedereen uiteindelijk alleen
achterblijft met zijn/haar brein en
hondenleven
dagelijks leur ik van deur tot deur ik bel aan en zwijg
show mijn doosje met het gedrochtje
ik praat niet over de pijn
na gedane arbeid
haalt de waardin me
met open armen binnen
ze glimlacht en schenkt me bier
meer kan zij ook niet voor me betekenen
Daniël Dee 1975
Uit: "Koffiedik
zingen" 2007
|