na de tiende borrel
hief hij het hoofd
en sprak verheven taal

totdat het woord verstomde
en stilte hem omgaf

een nederig zakken
van het hoofd
voorover richting armen

ademt wijsheid
door niemand ooit vermoed

doorgezakt tot op de grond
naast kruk en maat

heeft hij
in niet te vangen taal
zijn boodschap uitgekotst

men kan nu eenmaal
niet voor alles
de juist woorden vinden 

Ernst Kerstholt  1925 - 2008