De theeschenkster Mettertijd raakt alles van geuren doortrokken, de trijpen gordijnen, de patronen in het vloerkleed en de vroege avondval, geheiligde zondagsrust – dit is, later op de middag al, het verstilde onbestorven uur waar bespiegelingen zich naar schikken en het nog eens overdenken van de teneur van die paar bijbelverzen uit de ‘s ochtends gehouden preek het lichtje dat opflikkert onder in het komfoor zorgt in zijn eentje al bijna voor de gezelligheid, vrij van erfzonde is de mens, maar verder? een wat vermoeid ogende, stemmig geklede vrouw met opgestoken haar pakt de porseleinen theepot om in te schenken, weet dat haar man intussen terug is van zijn wandeling maar eerst nog hun tamme kraai zal gaan voeren – zonder veel te zeggen zoekt eenieder zijn vaste plaats bij de haard, opkruipende schaduwen verdiepen de intimiteit, de glans van de dingen en op de schoorsteenmantel hapert heel even voor vijven de klok alvorens toch te slaan Hans Tentije 1944 - 2023 Uit: Nergens anders. Uitgeverij De Harmonie 2020 |