De weerd 's Middags, voor z'n herberg, stond de weerd te zweeten, slekkevet, en hij had 'n kroes met bier in, bij hem, op 'n stoel gezet. Langs z'n dikke kropperskele, stak de wollen voering uit van z'n open wambuis, lijk 'n schaakberd, wit en zwart geruit. Met z'n korte vingers, greep hij de oore van z'n kroes en stoop, 1) dat het mierlend 2) bier gedurig, op z'n leedren muilen droop. Smekkend dronk hij. Rond z'n neuze, purper lijk 'n rijpe pruim en gezwollen, bleef 'n natte witte ring van plakkend schuim. Zuchtend liet hij dan z'n lichaam nerezakken op den stoel, en hij wuifde met z'n mutse langs z'n leutig Bacchussmoel. 3) 1) stoop-maat van 4 pinten, hier: pot. 2) mierlen-sprankelen 3) Bacchus-god van den wijn. Leutig Bacchussmoel-vrolijk dronkemansgezicht. Omer K. de Laey. 1876 - 1909 Uit: Het werk van Omer K. de Laey. Keurboekerij Leuven 1911 Bron: Om voor te dragen. Zutphen W.J. Thieme & Cie |