Drinken

Drinken

Hoe ruimhartig ook verhandeld
wijn is nooit genoeg.
hij werd in de bomen gehangen
heeft een gezicht, wijn,
een hand als een tang,
wordt uit woorden gewrongen
sap van hun adem
hij is een bron in de zee
een oog in het hart.

wat had u, wijn,
willoze ontmaskerade,
ieder wordt zichtbaar achter jouw glas
onder jouw zoete stem.
alsof je leven bent, vredesprofeet,
en leven verdubbelt.

onder de droge hallen van de wijngaard
slapen de andere aardes nog.
kreupele wijn met pitten beladen
werpt al zijn stokken weg en het hek
en stevent mij binnen en roept omhoog
alsof hij god is onhoorbaar,

alsof hij godweet wie, een ander mens
die naar mij zoekt.

Huub Oosterhuis. 1933
Uit: Om een bokaal vol wijn. 1967
Uitgeverij Van Lindonk. Amsterdam.
Een bundel met 24 verzen van eigentijdse Nederlandse dichters, uitgegeven bij het 125 wijnjaar
van Robbers & Van den Hoogen n.v., Arnhem.
1842-1967