Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Drinklied
Laat het heffen van de glazen
het klinken en het proosten
en de borrelpraat maar zitten
want daar gaat het mij niet om
Als ik met mijn rum of whisky
of cognac of jonge klare
maar een beetje comfortabel
aan mijn promillage kom
Ruk nog maar een paar karaffen
of een kratje beugelflesjes
of een literfles of blikjes
of kartonnen pakken aan
Rol de fusten maar naar binnen
en de tonnen en de vaten
en de kannen en de kruiken
Laat de tap maar open staan
Ik giet mezelf maar vol
zet mijn hersens op sterk water
totdat de boel verdoofd is
en volkomen lam gelegd
Want denken aan het heden
het verleden en aan later
is voor mijn hart en zenuwstelsel
honderd keer zo slecht
Als je perse wil genieten
of een beetje helder blijven
als je drinken wil met mate
nou dan ga je maar je gang
Maar laat mij mezelf bedwelmen
wijs me niet op de gevaren
hou die tegelspreuken voor je
want die ken ik echt al lang
En wat zou ik me verzetten
ik ben toch allang verloren
ik ben allang verslagen
ik heb alles al verspeeld
Geef me liever wat te drinken
om dat niet te hoeven voelen
en de wonden te ontsmetten
die de tijd nooit krijgt geheeld
Om niet aan wat mislukt is
en teloorgegaan te denken
en aan de dingen die ik
allemaal heb fout gedaan
Laat mij nou maar die
alcoholica naar binnen tanken
Dus trek nog maar wat open
sla nog maar een vaatje aan
En ik hoef ook geen gezelschap
van zo’n drinkebroer te hebben
om gezellig mee te lallen
in een vrolijk drinkgelag
Morgen zien we wel weer verder
als ik opsta met een kater
en ik hoef geen aspirientje
want ik leef van dag tot dag
En ik hoef ook niet te weten
of het Ierse is of Schotse
heerlijk helder of mousserend
of rosé of rood of wit
Puur ambachtelijk gebrouwen
ongefilterd, koud gelagerd
het kan mij alleen maar schelen
of er alcohol in zit
Blijf de bekers en de kroezen
en vooral de pullen vullen
want ik kan me nog bewegen
dus doe mij nog maar een pint
Om de algehele wanhoop
om de spijt en om de leegte
om mijn eigen onvermogen
en om wie ik heb bemind
Ik weet wel dat mijn alcohol-
consumptie excessief is
en dat je daar je lever
en je nieren mee vergalt
Maar zoals drank nu eenmaal
meer kapot maakt dan je lief is
maakt liefde meer kapot
dan tegenop te drinken valt
Kees Torn 1967