Een stuk taart Voor Eva Je bent maar weinig ouder geworden, geloof ik, de stap van je metgezel is aarzelend, zo is de gezondheid ook, de tijd is voorbijgegaan, maar niet als vergelijking, zij is echt voorbij, als een kleine kop koffie, een stuk taart, dat men geeft opgegeten, of misschien weggegooid. Je bent maar weinig ouder geworden, geloof ik, je vijfenzestigste verjaardag is geen grap, maar wel grappig, want de tijd is voorbijgegaan, als een kleine kop koffie, en we leven nog steeds. Aarzelend. Maar zo is de gezondheid. Dit heb ik toch al gezegd. Ik ben ouder geworden dan jij, in vijfenzestig jaar. Hoe ben je niet veranderd? Hoe is je metgezel niet veranderd? Een gedicht is niet genoeg voor een leven. Maar meer mag je niet van me verwachten, het is warm, ik weet niet genoeg. Ik ben veel vergeten. Laten we het stuk taart opeten, want je bent weinig ouder geworden. Rogi Wieg 1962 - 2015 Uit: Liefde is een zwaar beroep Persoonlijke kroniek 1991 Privé-domein. Uitgeverij De Arbeiderspers |