Feest Een wilde brasser heeft in de taverna zich ruim te goed gedaan en stampt, met halfvol glas op 't hoofd en door de felle zon beschenen, zijn voeten op de grond in ritmeloze pas. En op de jonge kruin van de Silenus van onze tijden fonkelt de retsinawijn als was 't een vuurge zon, die in zijn boezem de hunkering doet gloeien door haar gouden schijn. Terwijl het stof als een apotheose aan alle kanten hem in wolken overdekt, gaat hij zich uit zijn glas aan zon bedrinken totdat hij, van haar Roes ontzind, de leden strekt. Emilia Dafni 1887 - 1941 Uit: Spiegel van de Griekse poëzie. Van Oudheid tot heden. Meulenhoff 2000 Habs Warren en Mario Molegraaf. Vertaling: Hero Hokwerda |