Het wijnglas 's Avonds lezen w'in de kranten Hoe het ging die dag aan 't front, Zoveel honderd weer gevallen, Zoveel duizend weer gewond. Zoveel kind'ren zonder vader, Zoveel moeders zonder kind... En we vragen wanneer eens toch Dat gemoord een einde vindt... Maar des morgens - welk een vreugde Lezen w'in het ochtendblad Dat er een banket geweest is In de een of and're stad, Waar Lloyd George heeft gedronken Op het welzijn van z'n land, Waar de oorlog werd gewonnen Met het wijnglas in de hand! 's Avonds lezen w'in de kranten: Weer een boot getorpedeerd, Zoveel mensen uitgevaren, Zoveel maar teruggekeerd. Zoveel tonnen graan verloren, Zoveel monden zonder brood, Zoveel vrouwen, zoveel kind'ren Dichter bij de hongerdood... Maar des morgens - welk een vreugde Lezen w'in het ochtendblad Van een rijk en deftig feestmaal In de een of and're stad, Waar de "Kaiser" heeft gedronken Op z'n uitgehongerd land En de "Alten Gott" geprezen Met het wijnglas in de hand! Elke dag brengt nieuwe ellende, Nieuwe armoe, nieuwe rouw, Elke dag krijgt ons vertrouwen In de mensen weer een knauw. Angstig vragen we hoe lang nog Deze oorlogswaanzin duurt, Welke afgezant des duivels Deze wereld toch bestuurt... Ernstig gaan de diplomaten Naar hun feestmaal en banket, Satan heeft aan 't hoofd der tafel Zich als schenker neergezet. En hij vult daar met grijnslach Telkenmale tot de rand Met het rode bloed der volk'ren 't Willig wijnglas in hun hand! Dirk Witte. 1885 - 1932 |