Ierappelkrobben Foar oardel hûndert jier omtrint Waard yn ús lân de frucht bekend, Dy't wy no tige kenne; Dêr't earm en ryk en lyts en grut, Dêr't lju fan eltse rang of steat Allike slij nei binne. Ierappels binne dei by dei De kost, dy't elk wol altyd mei. Binn'dy hast net te krijen, Dat is in ramp foar 't hele lân; Foaral is 't mei de lege stân Dan neat as kleare lijen. Want as in wurkman winters net In kelder fol ierappels hat, Dan wurdt er licht ûnrêstich. Hy is dan foar de earmfâdij, Ja, foar de hiele boargerij Soms wol in bytsje lêstich. Mar krijt er deis de mage fol Ierappels, no, dan wol er wol Him fredich hâlde en dimmen. Al is syn byspize oars dan net As mosterdstip mei 'n kromke fet, Hy sil foar leaf dat nimme. Dan wol er foar in lyts deihier By kjeld en ûnwaar fan moarns ier Ta jûns wol skreppe en klauwe. En dêrom. rom ierappels is Foar elk foardelich, dat is wis; (...) Waling Dykstra 1821 - 1914 út: It Heamiel fan Geale-boer, 1850 |