Ik ben het helemaal kwijt Lege bierglazen. Van Garbarek schettert de kroeg in mijn hoofd. Het bruist nog. Schuimkoppen van wat gezegd is spatten tegen de rand Tussen hond en vriend hang ik de wereld in. Laten zij los dan komt de tegelvlakte snel en hard en ongenadig. Eist me op. Het rinkelt al lege stuiterglazen. Sluitingstijd. De onverschilligheid drinkt voort. Haalt augurken uit het glas, stopt ze langzaam in de mond. In The Hell's End moet iemand hem zijn. Peter Theunynck. 1960 Uit: De bomen zijn paars en de hemel 1999 |