Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Zang, op het eeten van een kalfskop
Vois: Op den top, op den top.
1
Maakje klaar, maakje klaar;
De Kallefs kop is gaar,
En hoor hem eensjes kooken;
Myn maaghje danst, op dat geluid,
De kop die wil de ketel uit.
Ik heb hem al gerooken.
2
Dat 's 'er een, dat 's 'er een!
Ter waereld schoonder geen,
Dat yder moet beleyen;
Ontgin hem maar eens, heen en weer,
En denk, dat uit een anders leer
Goed riemen is te snyen.
3
Was 'er maar, was 'er maar.
Een fret of avegaar,
Om d'oogen uit te booren;
Maar deeze lepel is ook goed;
Hou op je tafelbord of hoed,
Kan u 't gezicht bekooren.
4
Dit 's zyn tong, dit 's zyn tong,
Daar hy muzyk mee zong,
Terwyl zyn makkers dansten;
Wat dunkje van dat kaakebeen?
Daar zit de beste knap om heen,
Die wy ons leeven schransten.
5
Wie zou niet, wie zou niet,
Als hy 't verhemelt ziet,
Een stukje daar van wenssen?
Wat zyn de harssens hagelwit:
Zie of 'er ook een kei in zit,
Als in de meeste menssen.
6
Blank en mals, blank en mals,
Is hy, gelyk de hals
En prammen van een meisje;
Men roept vry, op de klieren, schrik,
En tart de schoonste zwezerik,
Ik bidje proef een reisje.
7
Eêle kost, eêle kost,
Uit Spanje vers gelost,
Geen koppen op kan weegen;
Indien Spekjan de lucht maar rook,
Hy zou gewis zyn lap en pook,
Aan deeze kop verveegen.
8
d'Indiaan, d'Indiaan,
Liet al zyn kruiden staan,
Indien hy meê mogt eeten;
Hy schonk aan ons zyn googheltas;
Zyn piessang en zyn annanas
Zou hy wel haast vergeeten.
9
Gans en kip, gans en kip,
Kapoen en watersnip,
Wie zou meer na je taalen?
Geen pluimgedierte wild of tam,
Geen osse tong, geen haanekam
Mag by de koppen haalen.
10
Hy is op, hy is op,
Die schoonder kallefs kop,
En in ons lyf begraaven;
Kom laat ons, met de koele wyn,
Zyn uitvaart nu gedachtig zyn,
En onze keeltjes laaven.
11
Beste maat, beste maat,
En hoor eens hoe hy blaat,
Om muskadelle droppen;
Al ben ik aan myn tweede fles,
Kom doen we noch een teug vyf zes,
Ter eeren van de koppen.
12
O hoe zoet, o hoe zoet,
Verheugd de wyn het bloed,
Der vriendelyke snaaken!
Maar hoe, wat hoor ik voor gewoel,
Of druipt'er iemand door de stoel?
My dunkt de sporten kraaken.
13
't Is geen nood, 't is geen nood,
De man is noch niet dood,
Hy staat weer op zyn beenen,
Maar zacht, wie is 'er buiten aâm,
En spreekt 'er woorden van een vaâm?
Ik hoor zo byster steenen.
14
Laat ons gaan, laat ons gaan;
Het heerschop is voldaan,
En 't maantje schynt noch helder;
Wy hebben al te maal de vracht;
Nu vrienden, 'k wensje goeden nacht,
Maar val niet in die kelder.
15
Is dit feest, is dit feest,
Vol snaakery geweest,
Tot geen verwyt kan 't strekken:
Want, na de taal van Diogeen,
Zo is de waereld maar alleen
Een groote kooi vol gekken.
Jan de Regt 1665 - 1715
Uit: De Nederlandse Poëzie van de zeventiende en achttiende eeuw in
duizend en enige gedichten van Gerrit Komrij. Uitgeverij Bert Bakker.