Kersenfeest Er liggen warme kersen op het porseleinen bord; wie proeft bewaart de steentjes in zijn wang en spuwt ze uit, weg van de deftigheid, opzij van 't schemerige tuinpad. Zomergasten komen, gaan; vergeten kersen, rimpelend, met wormgat hunkeren naar plaats tussen het fruit van trosjes kersen, goed verspreid geschilderd op de schaal; bewaard onder de stevige laag van 't glazuur. Peter Ghyssaert 1966 Uit: Cameo. Bert Bakker, Amsterdam 1993 |