Een verzopen bierbezorger werd op de tafel gehesen.
Iemand had een donkerlichtlila aster
tussen de tanden geklemd.
Toen ik vanuit de borstkas
onder de huid
met een lang mes
tong en gehemelte uitsneed,
moet ik haar aangestoten hebben, want ze gleed
in de aangrenzende hersenen.
Ik bedde haar in zijn borstholte
tussen de houtwol, toen hij werd dichtgeregen.
Drink je dronken in je vaas!
Rust zacht,
kleine aster! 

Benn schreef dit bekende gedicht (één uit een cyclus getiteld ´Morgue’) in 1912, de tijd dat hij arts-assistent pathologie in Berlijn Charlottenburg was en vele secties op doden uitvoerde.
(vertaling Menno Wigman) Poëziepodcast, Menno Wigman leest het gedicht voor.