Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Knorgedicht
Geluk dat naar erwtensoep smaakt
is geen misplaatst geluk maar wel
hinderlijk ranzig als regen die eruitziet
als cider. Het lijkt net een vergissing
zoals cider die eruitziet
als urine en -
alles moet over want
nog niet stram
genoeg. Het moet korter. En lopen
als een Pruisische militair
natuurlijk. (Helemaal alleen. Een verregend plein vol plassen te Berlijn. Veel
wind als een stoomwals erover zou ook welkom zijn.)
O het geluk van erwtensoep
o snert van mijn stramme schoonmoeder,
o troosteloze uitroeptekens - benen? - in de regen.
o tomeloos lamplicht, o -
Mijn dochter heeft een strand gemaakt
in de huiskamer. De zee
komt onder de bank en ik ben ertoe overgegaan
drie appels per dag te vreten. Waarom niet? zeg ik tegen mijn vrouw.
Varkens vinden dat ook lekker.
Jij Circe, ik zwijn
en jij nu al je toverspreuken vergeten.
Vind jij het ook zo heerlijk om tevreden te zijn?
Wouter Godijn. 1955
Uit: Langzame nederlaag. Contact, 2002