Koelkast Er groeit blauwe schimmel op de ham het broodbeleg heeft groene randjes vergeten restjes, koelkastluchtjes. Achter in mij maakt een pan gekookte aardappelen zijn eigen antibiotica en in de groentela sterven blaadjes sla. Wie ben ik als ik niet meer koelen kan als mijn lichtje nooit dooft? Nog wat geflakker en een plasje op de gang. Als mijn deur niet langer sluit en ik blijf kieren, mijn rubber verdroogt en verhardt, dan wacht de sloop. Katelijne Brouwer 1966 Uit: De maagden moeten bloeden 2018 |