Koffiliedjen

Arabia,
Batavia,
Gij wieg en woon,
Gij hof en troon
Der koffiboon,
Gij broedt den gloed,
Die goed ons doet;
Gij voedt ons bloed
Met vroeden moed!
Gegroet, gegroet
Gij wieg en woon,
Gij hof en troon
Der koffiboon,
Arabia,
Batavia!

Daar rommelt de trom
Al over het vier,
Daar schommelt zij om
Met geurenden zwier;
Den draaienden kolk
Ontwaaiet de wolk -
Gebrand is de boon,
Zoo bruin en zoo schoon!
Wen schettrend zich rept
De vroolike kok,
En knetterend klept
De koperen klok,
Wen 't zwengelken zwaait
En 't moleken draait,
Dan zijgt in de lâ
Het gemalene dra.

'ne rookende locht
Vol geur ons omringt,
Wen 't kokende vocht
Den koffi doordringt.
Wat kittlend gejeuk
Veur smaak en veur reuk!
Komt, vrienden, te gaar,
De koffi is klaar!
Hem klinke de dank,
Die 't boontjen ons gaf!
Wij drinken den drank
Wel tot aan ons graf.
Nu, 't kopjen maar vol...
Geen kop is op hol!
Een man is een man.
Al leêgt hij de kan!

Arabia,
Batavia,
Gij wieg en woon,
Gij hof en troon
Der koffiboon,
Gij broedt den gloed,
Die goed ons doet;
Gij voedt ons bloed
Met vroeden moed!
Gegroet, gegroet
Gij wieg en woon,
Gij hof en troon
Der koffiboon,
Arabia,
Batavia!

J.M. Dautzenberg (1808-1869)
uit: Verspreide en nagelaten gedichten (1869)