De laatste pizza Toost maar rood op die halve vrijdagmiddag in de regen en wie toen vergeten is onder de oleanders. Ik dans met Nadie. Ze glimlacht. Vandaag smelten we onze benen. Een beetje vals neurie ik door ons raam. Zij snijdt de tonijn, tomaat en scherpe ui. Ik zit achter de witte piano en speel voor de ander. Zo helder kan niemand spreken. Ze eet het hart van heimwee op toost maar rood op die halve vrijdagmiddag in de regen Albertina Soepboer 1969 Uit: Zone. Uitgeverij Contact 2005 |