Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
LANDMANS AVONDLIED
Het uur der rust is aangevangen,
De zon is schuil gegaan:
Kom, wisch het zweet mij van de wangen
En, dierbaar wijf! schaf aan.
Sprei hier op de aarde uw tafellaken,
Hier, onder d'appelboom;
Daar plagt mij 't 's avonds goed te smaken,
Ons tweebakbrood met room.
Roep ras de kindren ook hier henen:
Ik hunker naar den disch;
Breng uit zijn wiegjen ook den kleenen,
Zoo 't kind nog wakker is.
'k Heb in de stad wel hooren luiden
Hoe rijk de koning smult;
Hij eet gebraad, gesausd met kruiden,
En koek, met vleesch gevuld.
Daar is een man aan 't hof gezeten,
Gekleed in goud en zij':
Die regelt altjjd 's konings eten,
En presideert er bij.
God laat' het lang den koning smaken:
Ik gun hem vreugde en lust;
Hij heeft ook dag en nacht te waken
Voor ons geluk en rust.
En leiden wij geen heerenleven,
Wij lijden toch geen nood;
God heeft ons melk en kaas gegeven,
En boter op ons brood.
Ik heb om meer Hem nooit gebeden:
God heeft mij wél gedaan;
Zie , open-tafel regt ik heden
Voor al de starren aan.
Daar staat de maan te presideren
Bij ons eenvoudig maal;
Zij spreekt den zegen uit des Heeren
Op onze broodpapschaal.
Neemt, kindren! eet: wij hebben eten!
Ik ben een vorst gelijk!
Zie, maanlief, door de looverreten:
Wat zijn wij armen rijk!
Hendrik Tollens Cz. 1780 - 1856
Uit: Gezamenlijke dichtwerken
Uitgegeven door G.T.N. Suringar, Leeuwarden 1871