Mispel Pas dan zal ik verteerbaar zijn als ik belegen ben het verstrijken nabij noch vrucht, noch vlees, maar brij van lang geleden lieflijkheid mijn inhoud zal onherkenbaar zijn gerijpt, gerot, vereeuwigd gebeiteld in versteend papier als faiences met woorden van leed mijn vrucht, de onmin, de onmacht in mij eet mij, lees mij, lik mij leeg dit blad mijn lijf de inkt mijn bloed pers het uit jouw onderbuik tot ik herboren ben huilend, bloedend kwijlend in jouw moederschoot ik ben jouw kind bemin mij ! Bert Deben 1960 Bron: http://bertdeben.blogspot.com/2014/02/mispel.html |