Na tafel Na tafel, de vaders lezen de bladen, de moeders brengen de kinderen naar bed. De avond gaat weer bij de dag te rade wat er verdaan is aan dwaze daden. De sterren worden weer uitgezet. En in de lanen de lichte lantarens kijken van tussen de blaadren naar mij. Aangaande de dagen onzer jaren, het is alweer avond, zij vliegen voorbij. Ik kan God wel bidden om je te bewaren, maar wat Hij ons geeft is dit vluchtig spel tussen morgen en avond en dan slaap wel. J.W. Schulte Noordhoff 1920 - 1995 Uit: Tijd voor eeuwigheid 1953 |