Niet naamloos maar zonder namen. Niet naamloos maar zonder namen niet gewichtloos maar zonder gewicht zoals ik een naam draag en zwaar op de aarde liggend en staande, benoem ik met zachte knallen en stiltes, op het laatste mo- ment bezworen memoires, herinneringen aan geuren en van vlezige kleuren de na- dorst van witzwarte honger de voorpret en dat is eten, zich duur- zaam te goed doen, zich voeden vers knapperend brood van deugd en ondeugd, zeer zilte nachtelijke spijzen hazepeper en room: de volle kort- stondige vrolijkheid die de huig hekelt en tot de dood toe pijnigt vertedert- Gerrit Kouwenaar. 1923 - 2014 Zonder namen. Querido, Amsterdam 1975 |