Een nieuw lied wegens het gelukkig arriveeren van een-en-twintig Oost-Indische retourscheepen, 1718 Viva nu jonge vrouwtjes, En meysjes van plysier, Wie met de Sjappetouwtjes, Zo graeg gaen aan de zwier: Nu is de rechte tijd; Dat gy saem vrolijk zijt, Sa aen 't springen en aen 't singen: Weest verblijd. 't Is welkom uit Oost-Inje, Het Parelrijke Oost, Voor weynig geld hier vinje, 't Geen Sjappetou vertroost, Van bier en schoone wijn, Wie sou'er dood voor zijn, Wilt maer sollen, met die bollen, Groot en kleyn. Ze brengen coopmanschappen, Van Inje over Zee: Se laeten lustig tappen, De meysjes buysen mee: 't Is zit een weynig neer, Soen, voel, en bak nog meer, Stoeyen: dollen, knoeyen, zollen; Keer op keer. De Hospis past op 't schrijven; En hout zijn krijtje klaer, Hy zal de vrind gerieven, 't Is een Oostinjes Vaer, Wiens beurs geen Echoos slaet, Neen hy is wel in staet, Om te klinken, en te drinken; Kammeraet. Dan gaet men aen het zwieren: Men maekt een schoone pret; Met Jonge venus dieren, Men raekte te zaem op ijt bed: Konfijt noch marsepeyn, Kan nooyt zo lecker zijn, Als Sjappetoutje, met het vrouwtje; Plengt de wijn. Aantekeningen: sjappetouwtje - matroos op de groote vaart buysen - drinken 1718. Dichter niet bekend Uit: De dorstige dichter, omvattende een bescheiden verzameling gedichten en liederen uit nabij en ver verleden, handelende over den drank en zijn schenkplaats, over den dorstige en over de dorst vergaard door Han G. Hoekstra. Uitgeverij Bigot & Van Rossum N.V. Amsterdam 1939 |