Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Nije Irpels
Fandaag is
’n son befroren.
Onder teerwolken smelte auto’s weg in de grize
sneldyk.
’t Maanlicht op ’t Iselmeer is skerp an
’e ogen.
Laat ’t
irpels regene, sait Falstaff, en skúl tun
’t bijgeloof fan ouwe wiven.
(Wij konnen de knol nag gyn hondert jaar.)
De kooktiid fan de irpel waar tiidseenhyd fan de
Inca’s.
Bin ik ferhuusd
deur ’n gebrek an beflieging, an gare irpels?
Patat en liefde, fooral liefde foor patat, bepale de ekonomy.
Hoe wort onkruud geld?
Ik bin
stâd waar plattelând, klaaistof in de
irpelskillersbak fan
de tiid.
De wînst fan de dâg: ’n buurfrou in
nachtjapon.
Stuufwolkys sând over polderlând, levensgeur fan
regen.
Hein Jaap Hilarides
1969
Vandaag is een zon bevroren.
Onder teerwolken smelten auto’s weg in de snelweg.
Het maanlicht op het IJsselmeer is fel aan de ogen.
Laat het aardappels regenen, zegt Falstaff, en schuil tegen
het bijgeloof van oude vrouwtjes.
(Wij kenden de knol nog geen honderd jaar.)
De kooktijd van de aardappel was tijdseenheid van de Inca’s.
Ben ik verhuisd door een gebrek aan bevlieging, aan gare piepers?
Patat en liefde, vooral patat, bepalen de economie.
Hoe wordt onkruid geld?
Ik ben stad was platteland, kleistof in de aardappelschillersbak van de tijd.
De winst van de dag: een buurvrouw in nachtjapon, stuifwolkjes zand over polderland.
Levensgeur van regen.