No Hay Olvido O vlinderende schouderbladen in de zondergang aan de Mekong, de Ganges langs hoeveel oever uiteen en gaandeweg met ezels langszij, de zeer wijze en de kamelen hautain Ipanema langs, Leme, Leblon, en bij mijn schelpen, mijn oorschelpen schaaldiertje dronk ik en schonk ik onder klanken uit hout en uit steen Soho en Korčula langs, de Vega, de Plaka, dranken uit leer en uit hars: mijn Europa, met hoeveel landtong in zeearm williger ingebed dan de brons uitslaande atol, hoe ook gelijk sidderend epi oinopon ponton, met zaad en zout gissend en gistend, en de rots het zijne geringe aan regen, zo ook uit de schraalte bijeengeschameld mijn verstrooide blokkendorp plankton tot wijnvat met wieren serpentines en met hemelafwaarts dorpsfanfares zeearm en landtong zonstanden door met een enkele vis langszij en landwaarts duiken in ranken en dranken vangarmen in en uit schampzon uit branding scheepsbalken zoldering hangende te kust en te geur tussen bijlsap en houtskool, en nu knielt de kameel bij de dode vliegtuigen, Hoor je me? Mijn schelpen, mijn oorschelpen schaaldiertje ik weet de plek met druiven kokende tussen zon en zand daar barst een Lethe tot Mnemosyne in zondergang vlinderen schouderbladen O mijn verstrooide blokkendorp mijn clowns en zere stranden die elkaar zo lang niet meer bevolkten laat ons dakloos drinken en kansloos en licht werpen, licht, en weer uitziende zijn een van de wetende glimlachen onder de onkwetsbaren, de velen in Angkor Thom, over de jungle heen. Dolf Verspoor 1917 - 1994 Uit: Om een bokaal vol wijn. 1967 Uitgeverij Van Lindonk. Amsterdam. Een bundel met 24 verzen van eigentijdse Nederlandse dichters, uitgegeven bij het 125 wijnjaar van Robbers & Van den Hoogen n.v., Arnhem. 1842-1967 |