Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Ode aan de vijg
Alle mode begint bij haar blad
in schaduw van de vijgenboom
dommelen koningen en profeten
en dat lijkt genoeg voor stokoud gewas
Maar zie de vijg is op pad
van paradijs naar nieuwere staten
waar zij verschijnt bij zee aan woestijn
geliefde is ze van alle semieten
zij ligt op de tong van de Turken
zij geeft haar vlees aan de Grieken
zo geil is de vijg op onze zinnen
aast ze herinnert ons aan ons geslacht
dat week is dat zout is of zoet
bij alle honing of ham de laatste
vijg is de dood net geplukt of gedroogd
en heeft zo mogen wij hopen
de vage nasmaak van het geluk
wie jong wil blijven wie strompelt
op zere wintervoeten eet vijgen
wie ze vervloekt verdort
leest men ook vijgen van distelen?
nee nooit, zingt de vijg in de keuken
nee niemand nergens en nooit
tot de schalen en lepels rinkelen.
Ed Leeflang 1929 - 2008
Bron: Het rijk van kwee en vijg.
Ria Loohuizen 2003
Uitgeverij Atlas Amsterdam/Antwerpen