Pa amb oli Vanwege de regen van zwarte tranen is de eenzaamheid in de bergen verbroken. Plattelandsgezinnen, zingend en schreeuwend, komen met ladders, rieten manden en jutezakken. Meeuwen zweven hoog over en vallen op de gaarden aan als dolgedraaid winkelpubliek! Lijsters, ontsnapt uit Siberië, wippen happend van boom tot boom. Ook wij, springend en zingend, worden wild, met pijn in de rug en vlekken op de knieën, omdat de heldergroene rivier in de olijfpers vloeit in het dorp-onze eigen olie! Een beetje knoflook, uitgewreven op het brood een snufje zout en die zaligheid erop gegoten! Tegen de tijd dat de olielamp wordt aangestoken is iedereen naar huis, naar vuur, water en boomtop. Dan zijn zij en ik met z'n tweeën, met z'n drieën met de grote stilte van nu en dan een vallende drop. Ralph Cardwell Bron: Brood en olie. Tomás Graves Vertaling: Ria Loohuizen. Atlas 2003 |