Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Pierrots tafeldronk
Pierrot verhief het volle glas,
Dit waren tekst en woorden;
Wien niet de wijn te machtig was
Die zweeg nu stil en hoorde.
"Aan 't leed en aan herinnering
Heb 'k eens mijn ziel gegeven.
Ik, die in verre droomen ging
Thans klop ik aan bij 't leven.
Begraaf 't verleden niet voor lanf,
Met rouw en klacht, de dwaze;
Ik wil het doen bij bekerklank
En bij gebroken glazen.
Wij krijgen ons geluk ter leen,
Maar eigen is 't begeeren.
Beminnen haast kan iedereen,
Maar 't kussen moet men leeren.
De droomer leve van 't geluk
Dat nooit hij heeft bezeten,
Wie nimmer droomt, hij breekt het stuk
Of.... komt het nooit te weten.
Staan spookgestalten u rondom,
Moogt ge aan geen heil gelooven,
Vervliet, o nevel, straal, o zon,
En alles is verstoven.
Den wijzen is 't doorgronden, wie
Gelukkig zijn 't vergeten,
Maar eerst het sprankje poëzie
Maakt menschen van proleten."
Hetgeen Pierrot gesproken had
Is door 't rumoer vervlogen,
Maar toen men merkte dat hij zat
Heeft hoflijk elk gebogen.
Volker. Pseudoniem van mr. Pieter Willem de Koning 1867-1931
Bron: "Hoog het Glas", bijeengebracht door Gustaaf Van Elring. 1926
Aangeboden door Wijnhandel Ferwerda en Tieman, Amsterdam