Ik staar al uren naar mijn lege glas
De wereld is vergeven van problemen
Ik wou dat daar een oplosing voor was

Ach, waarom zou ik zelf niets ondernemen
Bedenk ik wel eens met een zwaar gemoed
De wereld is vergeven van problemen

En er is niemand die er iets aan doet
Zo diep zijn wij als mens dus al gezonken
Bedenk ik wel eens. Met een zwaar gemoed

Besef ik nu hoeveel ik heb gedronken
Dan denk ik over goed en over kwaad
Zo diep zijn wij als mens dus al gezonken

Ik zeg het hier maar zo waar het op staat
Gewoonlijk praat ik vaker over drinken
Dan, denk ik, over goed en over kwaad

Het mag in dit verband merkwaardig klinken
Gewoonlijk praat ik vaker over drinken
Ik staar al uren naar mijn lege glas
Ik wou dat dáár een oplossing voor was

Frank van Pamelen 1965
Uit: De Tweede Ronde. Tijdschrift voor literatuur. Lente 1992