Een sterke ferme boerenslak
Die woonde in Noordbroek
Was geboren op het platteland
Maar toch was hij op zoek.

Hij kon de rust niet vinden
En besloot toen op een dag
Dat hij zijn plek voorgoed verliet
Zijn vrienden nooit meer zag.

Hij zakte af naar Frankrijk
En daar beviel het zó
Dronk wijn en at baguettes
Men sprak hem aan met escargot.

Op doorreis naar Italië
Kwam hij aan in mooi Milaan
Hij flaneerde, dronk espresso
Trok Haute Couture aan.

Hij reisde vele jaren
Van China tot Japan
At sushi en schreef haiku’s
Mediteerde dagen lang.

Ook was hij Down Under
Van oost naar west en terug
Daar droeg hij naast zijn slakkenhuis
Een backpack op zijn rug.

Hoe lang de slak ook reisde
Hij vond niet waar hij om vroeg
Tot hij langzaam leerde
Dat thuis was wat hij droeg.

Na dit diepe inzicht
Keerde hij terug
Hij had zijn rust gevonden
Een last viel van zijn rug.

Nu oud en wijs geworden
Deed hij zijn ogen toe
Hij droomde duizend en één nacht
Want van reizen word je moe.

Scholto Bos 
2012