Piet
Paaltjens
Dichter-dominee 1835 - 1894
Rhijnwijnlied
Bekranst met loof den volgeschenken beker,
En drinkt hem leeg, den Rhijn ter eer!
Mijnheeren, neen! in heel Europa voorzeker
Groeit zulke wijn niet meer.
Wij kopen dien bij Polen noch Hongaren
Noch bij een Franschen Spring-in 't veld;
Wie aan den Rhijn geen haard heeft en altaren,
Besteê bij hen zijn geld!
Ons eigen erf voorziet hier onzen kelder;
De wijn ware anders niet zoo goed,
Zoo zuiver niet, zoo tintlend noch zo helder,
Noch zoo vol geur en gloed.
Maar overal (wij willen 't niet verbloemen)
Wordt zulke soort hier niet gegaârd:
'l Weet bergen ook op Duitschen grond te noemen,
Hun breede plaats onwaard.
In Thuringen, bij voorbeeld, vrienden! groeijen
Ook druiven, en 't gewas heet wijn,
Doch water is 't! men kan er niet van gloeijen -
En niet bij vrolijk zijn.
Op 't Ertsgebergt'... daar valt geen tros te plukken,
Daar wordt geen droppel wijn gebouwd:
't Geeft zilver slechts en ruwe kobaltstukken
En soms wat nestig goud.
De Bloksberg... bah! daar gieren alle winden
Langs d'onbewassen steilen top;
Daar noodt de droes des middernachts zijn vrinden,
En danst er met hen op.
Maar aan den Rhijn... daar gloeit de druif ons tegen!
Gezegend driewerf zijt ge, o Rhijn!
Daar zwelt zij langs de heuvlen allerwegen:
Zij zwelt van zulken wijn!
Drinkt, broeders! drinkt, en laat ons vrolijk danken,
En laat ons dankbaar vrolijk zijn,
En wie van ons bedroefden kent of kranken,
Hij schenk' hun dezen wijn!
Hendrik Tollens Cz, 1780 - 1856
Uit: Gezamenlijke dichtwerken
Uitgegeven door G.T.N. Suringar, Leeuwarden 1871